Собаре бIаьргаш
Дилхинчу дагна ма хаьа
хьал доьлхучу деган.
Дилха дог, йиш йоьхна,
гIайгIанан мукъамех хьегна.
ДогIанна язъелла стигал ю
йочане, гIийла,
Юьртан а юкъара воI велла
да санна, тийна.
Ткъа дега хьовсийша.
ПаргIат го ден шийла бIаьргаш.
Йо гора собар яI! Ден бIаьргех
бIаьрхиш ца кхаьрда.
Ткъа стигал-м тезетан
бIаьрхишца йоллу тIеелха.
Вон ма ду тIедеънарг:
кIант велла дуьненан мехха!
Мух-мухха бохам бац
шел хьалха доьзалхо кхалхар!
Лан къаьхьа вон ду и,
стаг собарх, гIиллакхах воххал.
Вай-м дезаш кхиийний,
лардиний наноша, дайша…
Сан даго узам би,
тезетахь да тийна вайча.
Макхъелла и стигал
къаьхьачу вонца тIеелхарх,
Собаре хиллачу сан дех а,
вайн ворххIе дех а
Илланчас даьккхина илли а
алаза диснехь,
И дисна нохчаша
гIиллакхаш аьгначу ирзехь.